Geen andere wandelaars op de eerste trein naar Turnhout deze ochtend. Daar komt snel verandering in als wij de bus richting Herentals opwachten. Autochtoon Jules is er natuurlijk maar ook ‘Rendier’ uit het verre Eindhoven en nog een klad anderen die wij niet kennen. Ook in de startzaal te Gierle lopen wij vele bekenden tegen het lijf voor de eerste Nieuwjaarswensen. Zelfs Sabine & Freddy komen uit het West-Vlaamse Ingelmunster afgezakt, beducht voor de Pamelse modderbaden.
Het parkoers bestaat traditiegetrouw uit een korte en een lange lus. Wij hollen onze West-Vlaamse gasten achterna door weidse zonovergoten landerijen. Trekken vervolgens domeinbos Grotenhout binnen. Bij een plas speuren we naar de witte reiger die Denise & Patrick voor ons zagen. Ja hoor, de knappe blanke knaap staat er weg in een hoekje te vissen. We lopen zowat ¾ rond het water en mogen dan genieten van prachtige dreven afgezoomd met spar en beuk. Her en der liggen nog plukken sneeuw. Na de boszone gaan we betonbaantjes lopen bij Lozijde. Aanvankelijk langs hoeves, dichter bij het dorpscentrum door stille straatjes van een villawijk. De eerste 8,6 km zitten er op, tijd voor een heerlijke dampende kom soep. Kwaliteit, hetgeen we hier aangeboden krijgen !
Er valt wat ijswater uit het grijze zwerk als we terug op pad gaan en … net als onze voorganger uit Bladel een pijl missen en onverrichterzake rechtsomkeer moeten maken. Ik had nochtans beter moeten weten, was duidelijk niet bij de les. Onder een boog van beukenhaag stappen we een villawijk binnen om deze even later in te ruilen voor de Kempense polder. De 30 km krijgt een ruim extraatje van fietspaden langs riviertje de AA, duidelijk aangezwollen na de regen van de laatste dagen. De Mazelhoeve is de start van meer bebouwing, langs Kwakkels gaat het richting OLV kapel en de fabriek van IJsboerke. De overkant van de steenweg noemt ook hier Loozijde, maar met dubbele ‘o’ deze keer. De betonbaantjes zetten ons af bij de Tielense watermolen op de AA. Een paar grote hoeves en we duiken de sparrenbossen in met hun chalets en caravans. De meesten hebben duidelijk betere tijden gekend. Heel wat stormschade kunnen we ook opmeten, afgebroken kruinen van sparren, stronken soms meer dan een arm dik. Pauzeren doen we een tweede keer, letterlijk onder zeil op de Poeyelheide. Yvonne & Albert (Borgerhout) zijn er onze gezellen.
We stappen elk aan onze eigen snelheid, maken het korte lusje door de bossen aan de rand van Poederlee en Tielen vol. Mossen zorgen er voor een helgroene kleur. Verkenshoek lees ik op een bord in de open ruimte. Blijkt te kloppen wan de boerderij is een zeugenbedrijf. We pauzeren een laatste keer in Poeyel. Hebben nog een kleine 8 km voor de boeg. Eerst langs de voetbalterreinen van Gierle en dan door de sparrenbossen. In de bewoonde wereld zondert de 30 km zich weer even af voor een ommetje langs kmo-zone Brulens en landelijk beton. De ganse groep komt weer samen en wandelt gezellig over lange rechte zandpaden door de halfopen ruimte tot de kerststal van Hemeldonk, met echte ossen en ezel. De schaapjes hebben hun eigen stal. Lopen het dorp binnen en maken een ommetje langs de prachtig gerestaureerde windmolen In Stormen Sterk. Ons wandeldagje zit er op, we genieten van Duvel en andere geneugten met onze vrienden uit Borgerhout. Om 17:45 gaat de bus, twee uur later staan we alweer in de Hemiksemse huiskamer. De eerste werkweek van 2015 wenkt …
FOTOREEKS
https://picasaweb.google.com/102282674505838562948/04012015Gierle