Het wandelaanbod in Belgenland in schraal vandaag. Wij kiezen voor het makkelijkst bereikbare zijnde omgeving Hasselt. José (Wilrijk) en Rudy (Hove) denken er ook zo over en gezellig taterend reist het viertal naar de Glimburgers. Het is reppen tot busperron 14, we hebben maar 4 minuutjes. Locals staan er ook te wachten net als Jacqueline trouwens. Zij weet te vertellen dat we drie lussen zullen wandelen vanuit de startzaal vandaag. Maakt ons niets uit.
Aangename zaal overigens onder de sobere kerktoren van Sint-Lambrechts-Herk. We trekken ons op gang voor een eerste 10 km samen met … Willy & Marij uit het verre Waasland. Even volgen we de Truider steenweg richting Alken en duiken dan de winderige akkers in. Luc (Kessel-Lo) kruist ons pad. Komt van station Alken en weet dat zijn maatje in de startzaal trouw op hem wacht. We gaan de Oude Baan op, zacht hellend beton lopend tussen appelen, peren en gespreide bebouwing. Zakken aan de overkant van de steenweg over typisch Limburgse verkavelingswegen terug wat lager tot VC Terkoest. Tot onze verbazing pikken we bij een watermolen riviertje De Herk op. Zullen we even volgen om dan weer een zachte heuvel door open land te beklimmen. Nog een ruime kilometer ‘immer gerade aus’. Leek ons kort deze 10 km, bevestigt door Polle ‘de pakkeman van Scherpenheuvel’ en even later Marcel uit het extra verre Koekelare.
Schafttijd en dan op pad voor de 8 km. Stukje Trudo richting Hasselt en dan wat villaatjes kijken. Leuk achterafje volgt, graspad langs een diep ingesneden beekje. Een park-omgeving, een paar straten, een aardbeienveld. Het parkoers wisselt voortdurend tussen verhard en onverhard. Krijgen zelfs een strookje bos met nogal wat klimop gevolgd door zompig gras. In the middle of nowhere staat een wat verweerd kerkje, een grote kapel eigenlijk, naamloos te wezen. Langs de fruitgaarden van de Wideuxdreef vorderen we naar het gelijknamige kasteel. Stappen tot de Bloonwinning een pracht van een oudere vierkant hoeve, nu B&B. Genieten van het vergezicht over de Herkvallei en stappen de laatste kilometer van daarstraks een tweede keer.
Nog 5 kilometer te gaan. Verwachten een gewone stratenlus maar krijgen toch nog een strook onverhard cadeau en een fraai heuvelend uitzicht als we langs de expresweg groen lopen. Komen tevreden de intussen stille zaal binnen. Niet onverdienstelijk deze tocht in een omgeving waar duidelijk niet echt veel te bieden valt. Nog even een babbel met thuisloper Yvan ‘le terrible’ en … busje komt zo. Onberispelijke reis volgens het boekje tot Hemiksem. Dat kan niet elke dag gezegd worden !