Ik twijfelde even waar naartoe deze zondag. De weergoden en de website van de Stroboeren, sprekend over een vernieuwd parkoers, konden mij overhalen. Na nauwelijks een uurtje bussen staan wij aan de overkant van de Koekenstad, recht tegenover de skipiste van ’t Ruggeveld. Inderdaad een vernieuwd parkoers richting Schoe-e-te, mijn nieuwsgierigheid is gewekt.
Voor het eerst zullen we hier twee lussen lopen om de 35 km rond te maken. De eerste is zo’n 22 km lang. Ze stuurt ons door stille, nette wijkjes van Deurne. Allemaal bel-etages met platte daken. Het dreefje van de Zwarte Arend, genaamd naar het kasteel in de buurt, zet ons af in het groen achter de Bosuil. Ertbrugge & Bremweide worden aangedaan wandelend langs landdijkjes verscholen tussen jonge bomen en weidse grasvlaktes. We stappen richting onbekend dwars door een hondenweide en vervolgens langs een veelheid van serviceflats. ’t Stad draagt zorg voor zijn derde leeftijd. De parkoersmeester gaat op zoek naar parkjes en vindt die rond kasteel Bisschoppenhof. Pauzeren mogen we een eerste keer bij turnkring Silok. Nieuwbakken Stroboeren en Antwerpenaars Jerome & Bea stomen gelijk door. Wij nemen de tijd om de innerlijke mens wat bij te sterken. Ook Jefke is al in de buurt, hij loopt een thuismatch van 28 km vandaag.
Langs nog meer Zorgcentra lopen we terug naar The Great Old. Een wandelaar uit Zottegem legt zijn vrouw uit wat deze tempel ooit wel te betekenen had. Ik knik instemmend. Terug het groen in nu, van de Bremweide met zijn verscholen dijkjes en zijn grasvlaktes, een super speelterrein voor onze trouwe viervoeters. Het tarmacje van het Muggepad voert ons naar Ertbrugge en meer bosrijk gebied. Voor even maar. Een brug loodst ons over het Albertkanaal waar enkele Schotense straatjes ons tot de tweede rustpost brengen in café Salamander. We kunnen er na zowat 12 km wandelplezier zowaar een terrasje doen.
Hierna komt het Gemeentepark van Schoten ruim aan bod. Bij het Albertkanaal gaat de 35 km zijn eigen weg. We lopen even langs het water en duiken dan, stappend over graspaden, genietend het groen in. Geen idee waar we ons bevinden, maar mooi en verrassend is het wel. Blijkt een strook van Het Wijtschot te zijn. Goed gedaan parkoersmeester ! We keren terug naar het kanaal, een imposante brug zet ons af aan zijn overkant. Moeten wat straatjes en achterafjes van Wijnegem overwinnen om opnieuw in Ertbrugge te geraken. Pikken er de 28 km op om samen te genieten van een strook bos, het gelijknamige kasteel en het dreefje van de Zwarte Arend. De startzaal is niet ver meer. Ik vertel voorzitter Ludo dat deze vernieuwing een heus succes is.
De tweede lus is voor ons uiteraard bekend terrein maar daarom niet minder mooi. We gaan flaneren door de groene long bij uitstek van ’t Stad zijnde Het Rivierenhof. Een kasseitje zet ons af bij de boerderij. Beuk en beek De Schijn gaan hand in hand voorbij voetbalstadion Tubantia Borgerhout, een vergane glorie. We wandelen door het park tot het Sterckshof en vervolgen onze weg over een fietspad tot de drukke Antwerpse ring. Steken nog maar eens De Schijn over en wandelen langs volkstuintjes tot kerkhof Sint-Fredegandus. Dit zou vanmorgen gesloten geweest zijn en de wandelpijlen lopen er dan ook van weg. Ik zet koppig door en vind voorbij de nu openstaande poort inderdaad linten en pijlen. Dit stokoude kerkhof met zijn oude familiegraven die ruim en eeuw teruggaan is een oase van rust midden de stad. Het heeft iets unieks dat moeilijk te omschrijven valt, beetje Père Lachaise maar dan gemoedelijker. Even verder wacht de laatste rustpost.
Na het natje loodst de parkoersmeester ons door Deurnese steegjes zoals de Rosenstraat. Voorbij het districtshuis wacht weer het Rivierenhof. Het wordt een lange omzwerving langs Sterckshof, de nationale Antwerpse sport zijnde korfbal, uiteraard De Schijn en vele vijvers. Uiteindelijk lopen we door een stukje wilde natuur dat de Herentalse Vaart blijkt te herbergen, een vergeten project. Een laatste wilgenlaantje, de finish wenkt. Den Duvel wordt aangesproken samen met onze maatjes Jack, Jerome & Bea en de Borgerhouters. Tja, Ludo komt ons vriendelijk verzoeken of we er willen aan denken huiswaarts te keren. Hij is dat van ons intussen gewend geraakt denken wij. Knap vernieuwd parkoers vandaag Stroboeren, de klantenbinding hebben jullie weer eens versterkt !
FOTOREEKS
https://picasaweb.google.com/102282674505838562948/15092013Deurne