Vandaag doen we het rustig aan. Slapen wat langer dan gewoonlijk en rijden dan op een drafje tot net over de grens. Moeten even zoeken naar een geschikte parkeerplaats in de buurt van café Non Plus Ultra in Woensdrecht. Deze organisatie is nauw verbonden met de in onze kontreien beter gekende Wandelende Krabben. We starten niet vanuit de gelagzaal deze keer maar vanuit een fraai aangrenzend zaaltje. Het zal niet het enige, anders dan anders zijn vandaag.
We kiezen een rustige 30 km, morgen wacht andere koek. De langere afstanden mogen meteen de Noordoostpolder in. Kuieren over brede zandpaden tussen uien- en andere akkers. De achtergrond wordt gevormd door de imposante kerktoren van Hoogerheide en de dampende ‘frietketels’ van Doel. Het klimaat voelt raar aan, een ‘vettige’ zeelucht maakt de ademhaling wat zwaarder dan anders. We lopen de stille gemeente terug in bij Marktje, moeten de enige korte helling op tot het uitzicht over de snelweg bij Markiezaat. De omzwerving loodst ons, weer anders dan anders toch tot bij het tunneltje van de Langeweg. Meteen erna kiezen we voor rechts, zandwegen volgend langs het lage maïs. Bij Lindonk volgt een bosstrookje en een landdijk. Dan volgt het klassieke graspad langs de spoorbaan tot voorbij hoeve Hildernisse. Met de Binnenschelde aan onze linkerhand lopen we vrijwel rechtdoor tot Kraaijenberg, een kleine oneffenheid in het landschap. Op zijn ‘top’ ligt de klassieke rustpost. We komen er Okke en zijn maatjes tegen. Hebben toch al 9 km in de kuiten. Maken er met z’n allen een gezellig terrasje van.
De 30 km maakt er een lus van 8 km. Het wordt weer eens anders dan anders. De route voert ons over de spoorweg richting woonkerk Heimolen. Voorbij de Bergense Ringweg en Hoeve Snepvangers wacht een bosstrook bij Groot Molenbeek. Dan moeten we ongezellig langs de Huijbergsebaan en de ringweg over asfalt lopen. We worden uit ons lijden verlost bij Klein Molenbeek en zijn aarden pad door de open ruimte, de vallei van een stille gracht. Vervolgens komt de Bergense Woonboulevard uitgebreid aan bod. We sluiten af met het dal van de Molenbeek, zijn waterpartijtjes en vlondertjes. Een beetje dun toch, deze lus. Bij de rustpost komen we Willy & Marij tegen. Zij lopen uiteraard de 40 km en zijn blij verrast door het anders dan anders parkoers. Ook Annemie (Bornem) en Milleke Mol zijn van de partij.
Met de Waaslanders trekken we verder richting Mattenburgh. De merkwaardige levensstijl van ons aller Peter vormt een dankbaar onderwerp van gesprek. Bij Lindonk gaan onze wegen uit elkaar. De 30 km maakt een alleraardigst extra lusje door het donkere loofbos. Terug bij de hoofdweg en zijn rotondes gekomen heerst er een drukte van belang. We pauzeren er een tiental minuutjes om wielerwedstrijd World Ports Classic te laten voorbij komen. Altijd leuk om de drukte rond de renners te aanschouwen. Even verder wacht onze laatste pauze, een wagenrust. Opnieuw gaat de 30 km zijn eigen weg. We moeten een steile duin over en wandelen dan over een zandweg richting ateliers van Fokker. Laten ons misleiden door een jeugdig gemotoriseerd talent en moeten op onze stappen terugkeren. Krijgen een lekker golvend bosparkoers onder de voetjes geschoven, met een ondergroei van weelderige varens. Steken bij Albert Heijn de drukke steenweg over en gaan dan uitbollen langs de Rijzende Weg. Bij het oude Protestantse kerkhof weten we de finish vlakbij. We zijn dicht genoeg bij België om er van een Duvelke te kunnen genieten. In het zaaltje vrijwel uitsluitend Vlamingen waaronder Jeroen.
Vrolijk rijden we naar huis terug. Het was een leuk weerzien met deze tocht temeer daar het parkoers totaal anders was dan we verwacht hadden. Zo hebben we het graag.
FOTOREEKS
https://picasaweb.google.com/102282674505838562948/31082013Woensdrecht